nurseinuganda.reismee.nl

Eerste weekend in Uganda

Vrijdag 01-06-2018 - Mukono -

Hier het eerste berichtje uit Uganda!

Na een redelijk voorspoedige vlucht ben ik aangekomen in Uganda. De vlucht vanuit Amsterdam was vertraagd, maar gelukkig had het vliegtuig in Egypte op ons gewacht. Toen ik aankwam in Kampala, Uganda, stonden Francis en Grace daar om mij op te halen. Inmiddels was het zeven uur in de ochtend toen we aankwamen in Mukono, alle drie erg moe, dus we hebben een gat in de dag geslapen. Volgens mij sliep ik heel wat later dan de anderen, wat ik wilde de simkaart die ik gekocht had op het vliegveld aan het werk zien te krijgen. Maar dit was hopeloos omdat er geen bereik was. Toen we in de middag redelijk uitgerust waren, gingen we naar de stad. Even wat inkopen doen en de berg beklommen. Helemaal tot de top ( waar ik heel trots op was ) en waar we super veel apen hebben gespot. In de stad zelf realiseerde ik me weer dat ik echt in Afrika ben. Wat een armoede om je heen. En wat een chaos waar je ineens in beland. Honderden kleine ‘winkeltjes’ die haast allemaal hetzelfde verkopen en anderen die hun koopwaar op het hoofd dragen en tussen het verkeer door gaan om zo een paar shilling te verdienen.

Ik heb ook ontdekt dat de mensen in Uganda (net als in Malawi) ‘Mzungu’ gebruiken voor ‘blanke’. Je bent hier echt apart als je wit bent. Kinderen willen je even aanraken, anderen roepen je na, kijken je na of willen even met je praten. Ik voel me bijna een belangrijk iemand ?

’s Avonds mocht ik helpen bij het maken van het eten op de echte Afrikaanse manier, dat vond ik heel leuk. Alleen ik vroeg mezelf wel af hoe ik het op ging eten zonder het uit te kotsen. Maar toen het eenmaal op een bord lag zag het er prima uit en was het nog redelijk lekker.

Zaterdag 02-06-2018 - Kampala -

Vandaag moest ik er vroeg uit, want we zouden naar Kampala gaan (hoofstad van Uganda). Ik ben volgens mij niet erg bang aangelegd, maar de rit ernaar toe was echt eng. De hele tijd dacht ik dat we een botsing zouden krijgen. Alle auto’s scheuren alle kanten op en toeteren en dan heb je nog de boda boda’s (scooter taxi’s) die overal tussen door gassen. Francis zag wel dat ik op het puntje van mijn stoel zat en moest een beetje lachen. Vandaag is het zaterdag, het is helemaal niet zo druk hoor, anderen dagen is het pas druk, zei hij. Nou ik was blij dat we niet op maandag naar Kampala gingen dan.

Aangekomen in Kampala (zonder botsing ?) hebben we de op één na grootste moskee van Afrika bezocht, een heel mooi gebouw. Een groot deel van de bevolking in Uganda is islamitisch en de gids kon hier heel veel over vertellen, ik vond het echt interessant. Ik ontmoette een paar Belgische mensen, dus kon lekker even Nederlands praten. We beklommen de minaret en hadden een super mooi uitzicht over heel Kampala. Vervolgens gingen we (de Belgische besloten mee te gaan) naar The Palace waar we ook een hele mooie en interessante tour gehad hebben. Na afscheid genomen te hebben, bracht Francis me naar Nkokonjeru. Hier werd ik erg hartelijk ontvangen. Morgen hoop ik met een paar van hun naar de kerk te gaan en maandag naar het ziekenhuis !


Zondag 03-06-2018 - Uganda Martyrs day -

Zondag morgen stond ik al om 6 uur op om naar de kerk te gaan. De enige dienst die in het Engels werd gegeven was vroeg, dus ja… Aangekomen bij de kerk vonden we een mooi plekje achterin waar we konden zitten. Maar voordat de dienst begon, wenkte de dominee mij naar voren. Ik moest maar even komen vertellen wie ik was, wat ik doe en hoe ik in Uganda ben beland. Dus ik op m’n beste Engels dit gedaan. Volgens mij was iedereen tevreden, want ik kreeg een hartelijk applaus?De preek was goed te volgen en dat zingen van de mensen hier dat is echt heel mooi.

Het was een speciale dag, mensen noemen het hier Uganda Martyrs day. Op deze dag worden een groep christenen herdacht die in 1885 op een vreselijke manier gemarteld en gedood werden. De koning die toen regeerde wilde dat er in hem gelooft werd en niet in God. Mensen komen van heel ver, zelfs van omliggende landen, naar Kampala waar de martelaars gedood werden. Sommige zijn 3 a 4 weken geleden al begonnen met lopen om vandaag in Kampala te zijn. Ze komen lopend om zo respect te tonen voor het lijden wat de martelaars hebben doorstaan. Je kunt dus wel voorstellen dat de wegen hier overstroomde van de mensen.

Zelfs voordat ik in het ziekenhuis geweest ben, heb ik al veel meegemaakt. Er volgen snel meer berichten!

PS: internet werkt niet op mijn oude sim , dus ik heb tijdelijk een ander nummer (ook voor appen):

+256702270970


Reacties

Reacties

Nijburgies

Nou zeg... das zeker een goed begin voor het eerste weekend... en je bent al helemaal ingeburgerd met je keuken. Is toch nog heel wat primitiever dan mijn jaren 20 keukentje vorig jaar ;-)
Ook alle kanten al op gereisd! Gaaf hoor. Geniet ervan en succes met je eerste werkdag! We horen graag weer van je!

Liefs ons!

Christa

Fijn te horen dat je veilig aangekomen bent, en mooi om te lezen hoe het daar allemaal gaat en hoe jij dat ervaart! Veel succes verder, wij zien uit naar je volgende berichtje. Groetjes, de Frensen

Eline

Hou je taai meid! Een hele ervaring we reizen met je mee goed? Enne.....eet smakelijk knap dat je het op eet!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel4Change