Maandag 11-06-2018 -

Toen ik vanmorgen de afdeling opliep, kwam er net een moeder uit de operatiekamer. Ze had door middel van een keizersnee een mooi en gezond jongetje gekregen. “Dat was nummer vier van het weekend, je hebt ze helaas allemaal gemist!” Zei Josehpine, de verloskundige. Ik natuurlijk balen dat ik net het weekend vrij was geweest, maarja :)

Er kwamen twee moeders met malaria binnen. Zij moeten direct behandelt worden, want malaria is levensgevaarlijk voor de baby. De malariaparasiet trekt erg naar de placenta en zorgt zo voor afwijkingen in de groei of zelfs dood van de baby.We hebben drie erg zieke baby’s op de afdeling, dus best spannend. Één van de drie is thuis geboren in erg vies water, waardoor het een infectie opgelopen heeft. Ook de navelstreng is ontstoken, dus we hopen dat de antibiotica het kindje erdoor heen slepen!Het baby’tje ernaast heeft flinke hersenschade opgelopen door zuurstof tekort bij de geboorte. Tijdens haar zwangerschap heeft de moeder haar vaccinaties niet gehad, wat waarschijnlijk ook de reden is dat het kindje gehandicapt is.Het derde kindje was gezond geboren, niks geen afwijkingen te zien. Tot dat het vanmorgen ineens vreemde stuiptrekkingen had, soort epileptische aanvallen, met een hoge koorts. Heel eng om te zien. Waarschijnlijk komt dit door een onderliggende pneumonie of misschien hersenvliesontsteking.

Naast de baby’s heb je natuurlijk de moeders waar je voor zorgt. Goede observatie op bloedarmoede, dehydratie, oedeem, e.d. is heel belangrijk. Dus wij vermaken ons wel!;)

PS: Even voor de verpleegkundigen (in de maak) onder ons: Wees trots op en geniet van je baan, want je hebt een geweldige job! En waar in de wereld je ook werk, het gaat altijd om hetzelfde: je patiënt!

Dinsdag 12-06-2018

Ook vandaag heb ik echt wel genoten van mijn werk, maar heel veel dingen hier frustreren me ook. Zo verschrikkelijk veel mensen die infecties hebben en je ziet het gewoon gebeuren. Verpleegkundige dragen soms de hele dag dezelfde handschoenen, van patiënt naar patiënt! In het hele ziekenhuis heb ik ook maar een stuk of drie desinfectanspompjes gezien. En ook dat medicijnen klaarmaken… naalden worden hergebruikt, spuiten worden niet afgedopt overal en nergens neergelegd, infuusjes van patiënten worden ook niet afgedopt. En echt niks, maar dan ook niks, word schoongemaakt hier.

Net als antibioticagebruik. De dokters gebruiken ongeveer 3 soorten breedspectrum antibiotica en bijna alle patiënten krijgen deze voorgeschreven. Vaak nemen patiënten maar een halve dosis, omdat ze niet in één keer alles kunnen betalen. Zo werk je dus een enorme resistentie in de hand!

Maar goed, er worden ook echt heel veel goede dingen gedaan hier gelukkig. Alleen sommige dingen zou ik heel graag anders zien. Ik kan niet de wereld veranderen, maar ik kan wel samen met mijn collega’s hier kleine dingetjes anders doen. Zodat het beter word.

Woensdag 13-06-2018 - Wound care project –

Vandaag had ik met Ignitius afgesproken voor het woundcare project. Vanmorgen kon ik dus lekker ietsje langer blijven liggen. Rond 9:30 uur gingen we het dorp in. Vier scholen zijn we langs geweest. Overal even een praatje gemaakt, telefoonnummers uitgewisseld en tijden afgesproken wanneer ik langs zou komen voor wondzorg. Ik had gedacht om vandaag al te beginnen, maar Ignitius zei, oh jo dat kan volgende week wel. Heb je nu lekker rustig dagje. Heel lief van hem hoor, maar ik ben liever bezig;) dus ik dacht, dan ga ik nog wel even naar het ziekenhuis. Daar viel ik gelijk met mijn neus in de boter! Nog voor ik het hek door was, riepen allemaal mensen me al. Daar heb je de verloskundige! Er is een vrouw aan het bevallen! En daar op de parkeerplaats lag een vrouw, ik zag dat ze heel veel pijn had. Dus ik kijken, onder al die rokken, zag ik gewoon echt al een stuk baby! Ik dacht ohnee alsjeblieft hellep hellep. Ik zei tegen die vrouw: “Wacht effe! Ik ben zo terug!” (in het Nederlands, bedacht ik later, dus dat heeft ze niet begrepen denk ik) Toen ben ik keihard naar de verloskundige gerend en die kwam gelijk met me mee met allemaal spullen. We hebben haar op een bed geholpen en naar de afdeling gebracht. Sjonge jonge, wat een happening zeg. Op de afdeling heb ik alleen maar haar hand vast gehouden, ik had geen flauw idee wat er allemaal gebeurde. Uiteindelijk was het een mooi meisje, helemaal gezond. Echt iets aparts hoor, een geboorte.