Maandag 04-06-2018 - St Francis Hospital -

Al aardig vroeg en een beetje gespannen zat ik vanmorgen aan mijn ontbijt. Ongeveer 20 minuutjes gelopen, toen kwam ik aan bij het ziekenhuis. Nadat ik had verteld waarvoor ik kwam, werd ik naar sister Harriet gestuurd, de hoofdzuster hier. Een lieve, vriendelijke vrouw waarbij ik me direct op mijn gemak voelde. We praatten wat, ik kreeg een rondleiding door het ziekenhuis van haar en vervolgens vroeg ze mij waar ik graag wilde werken. Ik vond alles interessant, maar koos de HIV kliniek. Ik werkte met Steven en Matys. Zij ontvingen de patiënten en schreven de recepten. Ik deelde de juiste medicatie uit en noteerde dit. Tussendoor heb ik geholpen bij het hechten van de wonden van een jongetje die een ongeluk met een boda boda gehad had. Halverwege ben ik wel even gaan zitten, want alles begon een beetje te draaien.. De jongen zelf hield zich echt goed!! Ik zal nog even proberen te vertellen hoe het ziekenhuis eruit ziet. Als je het ziekenhuis binnen komt heb je de OPD (out patient department), dat is waar alle patiënten binnen komen. De dokter die daar zit, verwijst ze naar de juiste afdeling, of schrijft een recept voor medicatie. Dan heb je de afdelingen. General wards: dat zijn drie afdelingen (mannen, vrouwen & kinderen) voor de algemene ziekten. Maternity en postnatal ward, hier worden de baby’s geboren en krijgen de moeders en baby’s de nodige zorg. Theatre, hier vinden operaties plaats. Hoop ik ook nog keertje mee te maken ;). Vervolgens de HIV kliniek en dan heb je nog het laboratorium, tandarts, apotheek en radiologie (sinds kort kan het ziekenhuis zelf scans maken, waar ze heel trots op zijn!)

Dinsdag 05-06-2018 - HIV -

Ook mijn tweede dagje heerlijk gewerkt in de HIV kliniek van het ziekenhuis. Gisteren had ik in het kantoortje een paar dozen vol met allemaal foldertjes over aids gezien. Ik vroeg aan Steven of ik deze mocht uitdelen aan alle patiënten die ik medicatie meegaf. Natuurlijk, zei hij. Dus ik heb vandaag al mijn voorlichtingsvaardigheden in de strijd gegooid en zoveel mogelijk mensen voorzien van informatie :).Eigenlijk iedereen kan Engels spreken, dus dat was heel fijn. Leuk, vond ik ook, om de verhalen van mensen te horen. En toch tijd zat, want haast dat staat niet in ons woordenboek, he. Tijdens de lunch vroeg Matys hoe dat eigenlijk in Nederland zit met het HIV virus en malaria. Ik vertelde hem dat HIV heel weinig in voorkomt in Nederland en dat we wel muggen hebben, maar dat ze niet het malaria parasiet overdragen. Hij kon zich dat echt niet voorstellen en dook gelijk het wachtkamertje in om het aan al die mensen te vertellen. Die keken me heel ongeloofwaardig aan en zeiden: ‘God loves your country’. ;)

Woensdag 06-07-2018 - A good nurse -

Vanmorgen werd ik met luxe vervoer opgehaald, namelijk de enige echte ambulance van het ziekenhuis! Dat wil zeggen een pick up met een EHBO-koffer in de laadbak. Ik had namelijkvan Christine een hele stapel uniforms meegekregen en sister Harriet vond het onnodig om mij dat lopend mee te laten slepen, lief toch? Aangekomen bij het ziekenhuis begon ik aan mijn eerste dag op de maternity ward. Ik wilde namelijk graag op de afdeling werken in plaats van in de kliniek, omdat ik denk dat ik daar meer kan leren als verpleegkundige. Er waren 2 zwangere vrouwen en 5 die bevallen waren, waarvan twee met keizersnee. Sister Patricia maakte me een beetje wegwijs op de afdeling en zei toen “I have to go somewhere, I’ll be back”. Nou, daar sta je dan. Er was wel voor elke patiënt een boek met een voorgeschiedenis en behandelplan maar ik werd daar ook niet echt wijs uit en ik had geen flauw idee wie wie was. Toen kwam de dokter voor zijn ronde en bij elk bed schreef ik alles wat hij zei heel precies op. Hier moest een katheter uit, daar een wissel van antibiotica, e.d. Alles wat ik wist heb ik gedaan en afgevinkt. Toen sister Patricia terugkwam liet ik gewoon zien wat ik opgeschreven had. Zij heeft alles netjes gedocumenteerd in die stapels boeken die ze gebruiken. Geen computers he, pff… “you are a good nurse” zei ze. Ik had aardig zitten zweten vandaag, maar toch een mooi compliment ;). Ik heb haar maar even gezegd dat ik verpleegkundige in opleiding ben, en zeker geen verloskundige. Dus dat ze niet meer zo lang weg moet gaan, want ik heb geen flauw idee wat ik moet doen als een geboorte start!

Donderdag 07-07-2018 - maternity ward -

Gelukkig verliep mijn tweede dag op de afdeling een stuk minder chaotisch. Ik heb nu een beetje een idee welke diagnose bij welke moeder hoort. Heerlijk samengewerkt met sister Patricia. ’S Morgens de dag gestart met het opruimen van de afdeling en medicatie ophalen bij de apotheek. Controle’s gedaan bij de moeders, IV medicatie gegeven, intramusculaire injecties en alle andere voorkomende dingen. Goede en regelmatige observatie is heel belangrijk, want alle moeders (en sommige baby’s) zijn echt ziek! Dat is een groot verschil met Nederland. Veel van de vrouwen op onze afdeling hadden in Nederland op IC gelegen. Als mensen hier zeggen dat ze pijn hebben, dan hebben ze echt pijn en ook al een aantal weken vaak. Dat mensen hier zo lang wachten om naar het ziekenhuis te gaan, is bij de meeste van hen omdat ze het eigenlijk niet kunnen betalen. Al met al een hele leerzame dag en ik ben ook wel aardig verliefd geworden op al die mooie baby’tjes :).